Reismoe en dan?

Bijna iedereen krijgt er tijdens een lange reis mee te maken: reismoeheid. Je hebt maanden, zo niet jaren elke cent gespaard om op reis te gaan. Dan is het eindelijk zo ver, je baan is opgezegd, je hebt geen huis meer en al je spulletjes zijn ergens opgeslagen. Een half jaar, een jaar weg, je kunt je niet voorstellen dat het ooit weer tijd is om naar huis te gaan. Dat je eerder naar huis zou willen komt al helemaal niet bij je op. Totdat de reismoeheid toeslaat.

Voor de mensen die nog nooit met reismoeheid te maken hebben gehad komt hier een uitleg. Reismoe is wanneer je echt niet meer enthousiast kan worden over een bouwwerk van welke beschaving dan ook. Wanneer backpackers in het hostel vertellen over de wilde apen die ze ergens gezien hebben je denkt “ boeiend, wilde apen heb ik nu wel genoeg gezien”.  Of wanneer alleen het idee van nog een ontbijt met bruine bonen, een minibusritje of een kakkerlak op je kamer je de hele dag chagrijnig maakt. Wanneer je eigenlijk gewoon het liefst naar huis wil (ook als heb je geen huis meer)

Soms gaat reismoeheid weer redelijk vanzelf over. Ik heb ooit 2 dagen in een internet cafe Age of Empires gespeeld en toen had ik weer zin om wat te gaan doen. En zodra ik het koude Japan met alleen maar vis (wat ik echt vies vind) uit was en in het warme Nicaragua met een lekkere taco voor me zat was de energie weer helemaal terug.

 

Gooi je plannen om. Een ander land, een andere plaats of investeren in een luxer hotel en lekker eten wil vaak echt wel helpen.

Maar als de reismoeheid niet over gaat moet je bedenken wat te doen. De laatste maand van onze wereldreis hadden we steeds minder zin om dingen te bekijken. Onze hostels werden steeds meer feestplekken uitgekozen op gezelligheid, drank en westers eten. Waarom zou je chagrijnig lokale attracties willen bekijken als je ook Jenga kunt spelen?

Ik zou eigenlijk nog een maand blijven maar de 2e grootste piramide ter wereld waar ik me thuis nog zo op verheugd had (ook al ziet die er uit als een berg zand), oude steden, afgelegen hippie stranden: ik werd er helemaal niet warm van. Eerder naar huis en alleen nog even lekker naar het dichtstbijzijnde strand en shoppen in L.A.

Heb ik nu achteraf spijt dat ik toen niet naar Oaxaca en die andere plaatsen in Mexico ben geweest? Als ik een aflevering van Globetrekker kijk misschien een klein beetje, maar een reis kost te veel geld en tijd om er niet van te genieten.

Plus het is goed  te weten dat er altijd nog de mogelijkheid voor een andere reis zal zijn. Een reis waarbij ik wel met verse energie en enthousiasme Mexico kan bekijken.

Heb jij wel een last gehad van reismoeheid, hoe ben je ervan af gekomen of ben je naar huis gegaan?

 

Geschreven door Tikva .. op 29 Jan 2012 15:30.

  1. Dewereldomdehoek 23 Jan 2010 11:31

    Klinkt best herkenbaar. Idd na 6 maanden in een busje door Australië was de "lol" er ook bijna vanaf, door 1 maand eerder door te reizen naar Nieuw Zeeland kwam alles weer goed. Verandering van spijs zullen we maar zeggen...
    De tweede wereldreis was dat veel minder, maar toen hadden we veel meer bestemmingen in een kortere tijd, en een dubbel budget: en dat scheelt ook héééél veel!
    Zie enrgee.aroundtheglobe.nl
    :D

  2. nathalieopreis 26 Jan 2010 13:43

    Ik heb er inderdaad ook last van gehad. Ik ging een jaar rondreizen en na zo'n 11 maanden had ik het wel gehad! veranderen van land hielp niet echt. Ik wilde wel perse het jaar vol maken. Maar echt zin om wéér een waterval te bezoeken of wéér een prachtig strand met helder blauw water en zand als poedersuiker... Nee, dat had ik al genoeg gezien. ik zat bijna elke dag op internet met familie en vrienden te kletsen.
    Heb het toch nog volgehouden door bezig te blijven en leuke dingen te doen, zoals 3 dagen in een olifantenkamp en (nog) een duikbrevet halen...
    Ik denk als je een jaar lang alleen maar rondreist of onderweg bent, je het dan op een gegeven moment wel gezien hebt en behoefte hebt aan stabiliteit en sleur. Klinkt misschien gek, maar zo voelde ik het wel.
    Misschien als ik langer op 1 plek was en een ritme had gehad was het anders geweest. Dat zal ik binnekort wel merken, want over 2 weken ga ik weer voor een half jaar... Alleen dan om af te studeren. Dus dan ben ik wel bezig en aan het werk.
    Ik heb er ontzettend veel zin in!!

    Groetjes Nathalie

  3. mara 26 Jan 2010 17:25

    Erg herkenbaar, mijn man en ik kregen het na ongeveer een jaar reizen, geen zin meer om te reizen maar ook niet om naar huis te gaan. We hebben uiteindelijk onze plannen omgegooid en zijn naar een land gegaan waarvan de cultuur en natuur weer helemaal anders waren dat dat we tot dan toe gezien hadden, dit hielp, we kregen er weer helemaal zin in.

  4. fred 26 Jan 2010 20:25

    Reismoe ben ik meestal na een werkelijke rotervaring! Voor een fiks bedrag opgelicht, weken politieescortes, steeds weer aan de schijt, een ongeluk gehad met de fiets etc. Ik ben er steeds weer bovenop gekomen, maar naar huis ben ik nog nooit gegaan door tegenslag. In juli ga ik naar China fietsen, inmiddels 43.

  5. Heleen 27 Jan 2010 05:41

    Ik ontmoet tijdens mijn reizen veel mensen die alle highlights aan het afwerken zijn (alles netjes volgens reizigersbijbel Lonely Planet), ik kan me goed voorstellen dat je daar moe van wordt! Mijn tip: blijf wat langer op één plek om ergens echt de cultuur te leren kennen, en blijf niet alleen maar in de backpackers-scene hangen.

    Ook kun je bijvoorbeeld vrijwilligerswerk gaan doen of een cursus ergens in gaan volgen, niet iets voor één dag maar voor een wat langere tijd. Het kan heel fijn zijn om je ergens even een tijdje thuis te voelen en niet echt een reiziger meer te zijn.

  6. El Niño 28 Jan 2010 16:32

    Inderdaad herkenbaar! Af en toe eens een wat betere kamer helpt in het algemeen wel. Even uitzakken ook wel, maar ook weer niet te lang. Ik zat vrij lang in bv Buenos Aires en heb toch nog gewoon must-do dingen geskipt. Daar had ik later ook niet zo'n goed gevoel bij. Nou ja: goeie reden om nog eens terug te gaan :-)

  7. Margot Bendijk 05 May 2010 12:33

    Poeh, blij dat je met deze column komt. Heb me vaak afgevraagd of die reis-moeheid alleen bij mij in de benen zat af en toe. Dat is dus niet het geval! Fijn! Hoef ik me over de lamlendige dagen niks doen ook niet meer schuldig te voelen. :) Thanks Tikva!

  8. tijn1980 05 May 2010 12:44

    Het was mijn bedoeling om echt eens lang weg te blijven, zo'n 2-3 jaar. Maar na 11 maanden was het wel gezien, want door wat tegenslagen had ik zo'n zin om naar huis te gaan. Dat is dan ook gebeurt, want binnen 24 uur stond ik op Schiphol (sneller dan de bedoeling was, het lot had voor mij beslist). Bij aankomst bleek mijn bagage foetsie.. Maar wat was het heerlijk om weer bij je eigen familie en vrienden te zijn!

    Ik ben toen een maand thuis gebleven, mijn rugzak is netjes terug gekomen, en precies een maand later zat ik weer in het vliegtuig om voor langere tijd weg te gaan. Dit is 4 maanden geworden. Daarna weer tijdje thuis, nog eens 3 maanden weggeweest. En nu ook weer thuis, om na de zomer weer voor langere tijd weg te gaan. Ik denk nu zelf aan 6 maanden, want volgens mij is dit een prima periode om weg te blijven. Lang genoeg om het geen vakantie te laten zijn, kort genoeg om niet reis-moe te worden.

    Wat ik het grote nadeel vond aan zo lang wegblijven is dat real-life vriendschappen verwateren. Mensen onderweg leren kennen is leuk, en facebook is geweldig, maar eenmaal thuis wist ik wat echte vrienden waard zijn. Die koester ik nu meer dan ooit!

  9. Globeskater 05 May 2010 13:17

    na een half jaar cultuur snuiven in oost europa kwam ik aan in Belgrado en had toen echt zoiets van niet weer een kerk, gebouw of wat dan ook.. heb toen een interessant boek gekocht (over de geschiedenis van de balkan) en ben ergens gaan zitten en heb alleen nog maar zitten lezen, wat was ik blij dat ik terug naar Budapest kon wat op dat moment mijn huis was, ben een dag eerder teruggegaan en heb daardoor in Budapest het grote WK feest dat Italie kampioen werd met mijn Italiaanse vrienden gevierd.. gewoon even niets doen lekker lezen en even geen gebouwen meer bekijken heeft mij echt geholpen.. voor de reizen erna wel geleerd om ook wat vaker een dag niets te doen, lekker natuur in te gaan of te gaan fietsen en niet alleen maar steden bezoeken..