In Turkije kun je op elk moment overal wel wat eten wanneer je in een stad of dorp bent. Je vindt overal kebab tenten voor een snelle hap, maar je kunt in de wat grotere plaatsen ook prima uit eten. Eten en drinken is vergeleken met Nederland niet duur.

Wanneer je in Turkije uit eten gaat, krijg je vaak kosteloos een fles water en een Meze vooraf. Heel af en toe worden deze ook gewoon in rekening gebracht dus kijk dit na als je het bonnetje krijgt. Fooien worden soms al voor je toegevoegd aan de rekening en op andere momenten verwachten ze dat je de exacte prijs voor je diner betaalt. Ze denken dan dat de fooi “te veel betaalt” is.

Streetfood

Op straat wordt in de steden veel eten en drinken verkocht. Zo lopen er talloze mensen met handkarren rond, waar je o.a.  kestanes (gepofte kastanjes), maiskolven, simit (ringvormige broodjes met sesamzaadjes), thee en sahlep  kunt kopen. Sahlep is een warm, heel lekker drankje dat gemaakt wordt van de bloembollen van orchideeën, samen met warme melk, suiker en wat kaneel erop. Voor wie in de winter in Turkije is, is dit echt een aanrader! Naast dat het gewoon erg lekker is, schijnt het ook goed te zijn tegen hoesten en zou zelfs een lustopwekkende werking hebben. Very good, very healthy zoals de Turken zeggen!

Turkish Delight

Je tandarts wordt hier niet vrolijk van, maar een bezoek aan Turkije is niet compleet zonder Turks fruit geproefd te hebben. Vooral in bijvoorbeeld de Spice Bazaar (vlakbij de Nieuwe Moskee) in Istanbul vindt je een ruime keus aan deze Turkse lekkernijen. Ze bestaan uit vooral heel veel suiker, maar er zijn heel veel smaken en soorten zoals met walnoten, pistachenoten of sinaasappel erin. Wanneer je in de Spice Bazaar rondloopt dan krijg je het zoete spul vanzelf aangeboden om te proeven. Even doen voor je koopt, want niet alle smaken zijn even lekker. Turks fruit wordt per kilo verkocht. Een kilo kost ongeveer TL 20, en het doosje wordt voor je gesealed, zodat je het makkelijk mee naar huis kunt nemen en het lang kunt bewaren.

Çay (thee)

Turken drinken over het algemeen thee. Er zijn verschillende soorten thee, maar als je om een çai (uitspreken als chai) vraagt dan krijg je de behoorlijk sterke gewone thee. Toeristen krijgen vaak appelthee aangeboden. Dit is behoorlijk zoet, maar wel lekker. Appelthee heb je in twee soorten; een instantvorm en ‘echte’ thee van gedroogde stukjes appel. De instantvorm zijn felgroene korreltjes die oplossen in kokend water, deze krijg je vaak in cafés en restaurantjes. Wil je echte  appelthee kopen, dan kan dat bijvoorbeeld op de Spice Bazaar. Je kunt hier gedroogde thee kopen per kilo, van verschillende soorten appels. Een kilo thee kost rond de TL 20, afhankelijk van de kwaliteit en je afdingkwaliteiten. Appel thee wordt alleen door toeristen gedronken, de Turken zelf willen er niet aan.

Thee wordt gedronken uit kleine glaasjes op een schoteltje. Er wordt suiker bij geserveerd, aangezien de çai vaak nogal sterk is.

Meze

Meze kenden we al van Griekenland, maar ook in Turkije kun je van deze hapjes genieten. Vroeger kregen de slaven van de sultans kleine beetjes van het eten van de sultan, om te voorkomen dat de sultan vergiftigd zou worden. Inmiddels bestaan Meze vaak uit gepureerde hapjes die je met brood eet zoals allerlei soorten bonen, geitenkaas, yoghurt met komkommer, aubergine en wijnbladeren gevuld met rijst, kruiden en pijnboompitjes. Lekker als voorafje! In veel plaatsen krijg je deze Meze vooraf voor je hoofdgerecht en worden niet extra in rekening gebracht. Vaak in combinatie met brood.

Restaurants en eettentjes

Je kunt in Turkije op de meeste toeristische plekken kiezen uit allerlei soorten eten, uit keukens van over de hele wereld. Zo vindt je er pasta’s, pizza’s en schnitzels, maar natuurlijk ook de Turkse kebabs en köfte (gehaktballen) in alle soorten en maten. Vlees wordt vaak geserveerd met rijst, frietjes en een salade. Aan de Bosporus in Istanboel vind je ook veel visrestaurants. In de rest van Turkije kun je vooral veel cis kebab, Turkse pizza en Köfte vinden. In de toeristen plaatsjes kun je vaak ook nog pizza, spaghetti en andere gerechten eten. Aan de kust worden ook veel (verse) visgerechten geserveerd.

Een hoofdmaaltijd kost tussen de 10 lira en 25 lira. Afhankelijk waar je gaat eten. Hoe verder weg je van de toeristen plaatsjes bent hoe goedkoper het eten. Ook de lokale “lokanta” restaurantjes zijn goedkoper van de plekken voor toeristen. Zo betaal je in Antalya voor een cola 5 lira en in een dorpje in het binnenland 2. Hetzelfde geldt voor het eten, in een lokanta betaal je 8 Lira voor een hele maaltijd en bij het restaurant van je accommodatie tussen de 20 en 30 lira. 

Vrijwel alle hoofdgerechten worden vooraf voorzien van Meze, brood en soms ook water. Bij de meeste plaatsen worden dit niet in rekening gebracht. Wanneer het wél in rekening gebracht wordt, is het vaak zo laag dat je het ook als “fooi” kunt zien.

Restaurantjes zitten vaak dicht bij elkaar in de steden waardoor je eerst door de gezellige smalle straatjes wat kunt rondslenteren om te kijken waar en wat je wilt eten. Vaak zal je op een leuke manier worden overgehaald om juist in hun restaurant te eten en niet bij de buren. Wanneer je het spelletje meespeelt beleef je er het meeste plezier aan. De mensen zijn niet opdringerig, maar zullen je op zijn minst wel vragen om even op de menukaart te kijken. 

Alcohol

In Turkije is het, in tegenstelling tot wat je zou verwachten, redelijk makkelijk om aan alcohol te komen. Het Turkse bier Efes kun je kopen in de minimarktjes en supermarkten, en ook bij veel restaurants en kebabtentjes kun je bier krijgen. Een halve liter Efes kost ongeveer tussen de 8 en 10 lira. Bij restaurants is ook vaak wijn verkrijgbaar al is dit vaak wel een stukje duurder van bier.

De Turkse sterke drank is Raki. Dit anijsdrankje heeft een behoorlijk percentage alcohol! Je kunt niet overal alcoholische dranken bestellen, maar bij veel (op toeristen georiënteerde) restaurants en hotels wel.

Gedroogd fruit noten en pinda’s

Ben je groot fan van gedroogd fruit, noten, vijgen of pinda’s dan kom je zo nu en dan winkeltjes tegen waar ze dit in overvloed verkopen. Je kunt kiezen uit heel veel verschillende soort fruit, nootjes, zaadjes en pinda’s. Prijzen worden per kilo aangegeven en je kunt zelf aangeven hoeveel je wilt kopen. Vaak beginnen de verkopers per kilo, maar het is heel goed mogelijk om een klein zakje van iets te kopen. In sommige plaatsen spreken ze niet heel goed Engels. Gelukkig is er altijd wel iemand die wil helpen. Anders kun je aangeven voor hoeveel Lira je een bepaald product wilt hebben.

Supermarkten

Overal heb je kleine winkeltjes waar je water, brood, fruit of ander eten kunt kopen. Soms zitten er in één straatje wel 5 winkeltjes die grotendeels hetzelfde verkopen maar toch hier en daar verschillende producten hebben. Het loont dus om in het begin bij allemaal binnen te lopen en te kijken wat ze hebben. Wanneer je wat nodig hebt, weet je in ieder geval waar je het kunt krijgen.

Migros en Kipa zijn wat grotere supermarkten in de wat grotere plaatsen. Hier kun je terecht voor eigenlijk bijna alles. Wasmiddel, eten, drinken, groente, fruit, brood, chips, beleg, scheermesjes etc. In sommige grote supermarkten worden bijna geen vers producten verkocht. Deze zijn dan waarschijnlijk goedkoper te krijgen bij de stalletjes aan de straat of aan de weg.

Eten uit de supermarkt is niet duur en je kunt flink shoppen voor een relatief laag bedrag. Reis je rond door Turkije dan is het slim soms wat voorraad in te slaan in de grotere supermarkten. Met name spulletjes die je niet gemakkelijk in de kleine winkeltjes kunt krijgen.

Geschreven door Erik van Erp op 19 Mar 2016 13:00.